"مکان سوم" (Third Place) با سکون روی نون، آنجاست که خانه و محل کار نیست، و صدالبته همة تعریف آن این نیز نیست. مکان سوم می‌تواند نجات‌دهنده باشد؛ می‌تواند معجزه کند. مکان سوم شیرینی است، قند است، در تلخ‌ترین روزهای ما. اگر مجموعه‌های مسکونی ما بتوانند این‌چنین فضاهایی خلق کنند نیمی از راه خوب‌بودن را رفته‌اند. در این قسمتِ نیم هم مثل نیمِ قبلی، در مورد نوعی از فضای عمومی صحبت می‌کنیم و دوباره از قسمت بعد به روال قصة مجموعه‌های مسکونی برمی‌گردیم.
تصویر به مراسم عروسی دختر عکاس آلمانی، ارنست هولستر در سال ۱۲۸۱ خورشیدی در کلیسای وانک منسوب است. عروسی‌های سنتی را می‌توانیم نوعی مکان سوم تلقی کنیم. ورود به آنها آزاد، هزینة حضور ناچیز و سلسله‌مراتب محو است.
در جستجوی فضای ازدست‌رفته بزودی منتشر می شود.
پژوهش و نگارش: هانیه اسکویی، مهدی کاوه
موسیقی: صدف خانی
صدا و تدوین: هانیه اسکویی، مهدی کاوه
برای همکاری با داستان معماری در اینجا پیام بگذارید.
منابعی که در نگارش این قسمت استفاده شدند به‌قرار زیر هستند:
- کتاب: The great Good Place، Ray Oldenburg، 2000.
- کتاب: The Fall of Public Man ، Richard Sennett، 1977
- کتاب: مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی، جین جیکوبز، ترجمه حمیدرضا پارسی، نشر دانشگاه تهران، ۱۳۹۸.
- کتاب: زندگی میان ساختمان‌ها، یان گل، ترجمه فرشته علی‌اکبری و نسترن محرابی، نشر پرهام نقش، ۱۳۹۶.
- وب‌سایت: www.pps.org
- سخنرانی تد: How public spaces make cities work
مواد صوتی که در این قسمت استفاده شدند:
قطعاتی که صدف خانی برای داستان معماری ساخته است.